Het incasseren van openstaande vorderingen is in de afgelopen jaren steeds complexer geworden. Zo bestond er in de jaren negentig nog niet echt onderscheid tussen Business-to-Business (B2B) en Business-to-Consumer (B2C) incasso. Om incasso-opdracht(en) af te laten handelen kon je een incassobureau of deurwaarder inschakelen, waarbij een brief van het betreffende incassobureau vaak voldoende was om een betaling af te dwingen.
Tegenwoordig zijn er een aantal verschillen die B2B en B2C van elkaar doet onderscheiden. Met name dat een particuliere vordering een aantal (andere) verplichtingen met zich meedraagt, die de klant (lees: debiteur) meer rechten geeft dan een zakelijke debiteur. In deze blog leggen wij jou de verschillen met betrekking tot B2B Incasso en B2C Incasso uit.
Business-to-Business (B2B) Incasso
De naam zegt het al, Business-to-Business is, in de meeste gevallen, een handelsovereenkomst tussen twee bedrijven. Indien een zakelijke debiteur de openstaande vordering niet betaalt, gelden er andere regels wat betreft het versturen van brieven en het uit handen geven van vorderingen. Zo is het versturen van een WIK brief/WIK aanmaning niet verplicht. De vordering kan na het verstrijken van de factuurtermijn in principe direct uit handen worden gegeven aan een incassobureau. Het versturen van een herinnering en/of aanmaning is wel gebruikelijk, je wilt je klant natuurlijk behouden.
Business-to-Consumer (B2C) Incasso
Bij particuliere vorderingen is het verplicht een WIK brief/WIK aanmaning te versturen. Daarnaast wordt er aangeraden om dit zowel per gewone post als per aangetekende post te versturen. Dit om later (bij de rechter) aan te kunnen tonen dat de debiteur de brief daadwerkelijk heeft gekregen.
In de WIK brief moeten de volgende punten worden benoemd:
- Je dient duidelijk en precies te verklaren waarom de debiteur in gebreke wordt gesteld en dat betaling van de debiteur is vereist;
- Het openstaande netto bedrag;
- Het factuur- en, debiteur- of klantnummer dient benoemd te worden;
- De exacte hoogte incassokosten en wettelijke rente die in rekening worden gebracht;
- De betaaltermijn van veertien dagen (WIK-brief);
- Indien je niet BTW plichtig bent, moet je alsnog het gehele bedrag aan WIK kosten plus het bedrag aan BTW apart vermelden;
- Dat een gerechtelijke procedure wordt gestart indien de debiteur niet aan de verplichtingen voldoet.
In onze blog: ‘De wettelijke eisen voor een laatste aanmaning‘ vertellen we hier meer over.
Incassokosten volgens de Wet Incassokosten (WIK)
Voor zakelijke vorderingen geldt dat er naast de incassokosten ook extra kosten uit de algemene voorwaarden in rekening gebracht mogen worden. Incassobureaus zullen daar altijd rekening mee houden.
In het geval van particuliere vorderingen mogen er naast de verplichte incassokosten geen extra kosten in rekening worden gebracht. De hoogte van de netto vordering bepaald de hoogte van de wettelijke incassokosten.
Benieuwd hoe jij jouw incassokosten moet berekenen? Wij hebben daarvoor onze incassokosten-tool beschikbaar.
Kort samengevat
De belangrijkste punten kort samengevat: bij een zakelijke vordering (B2B) is het versturen van een WIK brief niet verplicht. In het geval van een particuliere vordering (B2C) is het versturen van een WIK brief wél verplicht. De maximale incassokosten zijn voor particuliere vordering vast gesteld in De Wet Incassokosten. Organisaties (B2B) mogen hier in de overeenkomst van afwijken. Tot slot is er naast incassokosten ook wettelijke rente verschuldigd op het moment de debiteur de betaling niet op tijd voldoet. Voor particuliere vorderingen bedraagt de rente momenteel 2% en voor zakelijke vorderingen momenteel 8%.
